Krokusy to jedne z najbardziej rozpowszechnionych kwiatów przedwiośnia. Potocznie krokusy zaliczane są do roślin cebulowych, choć ich częścią podziemną są jednoroczne bulwy. W czasie wegetacji bulwa mateczna krokusa zamiera, a w jej miejsce tworzy się kilka nowych. Krokusy są pięknymi i bardzo różnorodnymi roślinami należącymi do rodziny kosaćcowatych.
Gatunki krokusów
Lista gatunków krokusów obejmuje około 80 pozycji. Najwięcej gatunków krokusów pochodzi z okolic Morza Śródziemnego, Libanu, Syrii, Azji Mniejszej i Azji Środkowej. W Polsce występują dwa gatunki dziko rosnące, które podziwiać można na halach tatrzańskich- 
krokus spijski (Crocus scepusensis) i na połoninach bieszczadzkich- krokus Heuffela (Cocus heuffelianus) obydwa o kwiatach lila pod ścisłą ochroną.
W parkach i ogrodach spotyka się przede wszystkim odmiany wielkokwiatowe krokusa wiosennego (Crocus vernus) zwane też holenderskimi. Jest to najliczniejsza grupa odmian o kwiatach lila, fioletowych i białych oraz smugowanych, np. ‚Victor Hugo’- ciemnofioletowa, ‚Pickwick’- smugowana. Nie ma w tej grupie odmian żółto kwitnących dlatego cennym uzupełnieniem są odmiany krokusa złotego (Crocus chrysanthus) pochodzącego z Azji Mniejszej i południowo-wschodniej Europy. Kwitnie od w marcu bardziej obficie od krokusa wiosennego. Z jednej bulwki wyrasta do 10 kwiatów w kolorze pomarańczowo-żółtym np. ‚Fuscotinctus’. Bogactwo gatunków krokusów jest bardzo duże, jednak odmiany o małych kwiatach jak u krokusa dalmatyńskiego (Crocus tomasinianus) z piękną lila kwitnącą ‚Ruby Giant’ nie są tak powszechnie znane.
Krokusy -uprawa i pielęgnacja
Krokusy dobrze uprawia się na podłożu próchnicznym, umiarkowanie wilgotnym, przepuszczalnym, łatwo się nagrzewającym, o odczynie lekko kwaśnym. Na glebach gliniastych i podmokłych krokusy rosną źle i nie są wtedy długowieczne. Jeśli chcemy, aby bulwki krokusów osiągały jak największe rozmiary, powinniśmy zadbać o to, aby jak najdłużej zachowały zielone liście. Przedwczesne zaschnięcie liści powoduje zdrobnienie bulwek i osłabienie kwitnienia. Dobrze jest w marcu- kwietniu zasilić krokusy nawozem wieloskładnikowym. Po tym zabiegu rośliny należy obficie podlać. Wegetacja tych roślin kończy się w czerwcu, jeśli musimy je przenieść jest to właściwy moment. Podsuszone i oczyszczone bulwy przechowujemy do jesieni w przewiewnym miejscu, następnie w drugiej połowie września sadzimy. Krokusy nie wymagają corocznego wykopywania.
