Przetacznik obejmuje około 200 gatunków i jest rozpowszechniony na całej półkuli północnej. Należą tu rośliny okrywowe (5- 30 cm wysokości) jak i strzeliste byliny rabatowe (50- 100 cm wysokości). Łacińska nazwa przetaczników wywodzi się od imienia św. Weroniki- dawniej wierzono, że w ich niebieskich kwiatach można dostrzec jej twarz.
Przetacznik -uprawa i pielęgnacja
Przetaczniki są łatwe w uprawie i mają skromne wymagania, zwłaszcza gatunki kobiercowe mogą rosnąć w przeciętnym podłożu raczej niezbyt wilgotnym, przepuszczalnym. Najlepiej jest uprawiać przetaczniki na miejscach słonecznych lub tylko lekko ocienionych. Mrozoodporność pełna. Kwiaty przetaczników zebrane są w długie kłosy na sztywnych pędach, w kolorach: białym, różowym i wszystkich odcieniach niebieskiego. W zależności od gatunku kwitnienie trwa od kwietnia do połowy sierpnia. Ze względu na oryginalny kolor kwiatów, jak i też niewielkie wymagania, jeżeli chodzi o uprawę, przetaczniki warto wprowadzić do ogrodu. Ładnie komponują się zarówno z jeżówkami, trawami ozdobnymi- gatunki wysokie. Tworzą także piękne dywany kwietne z floksem szydlastym, czy goździkiem sinym- odmiany niskie.
Gatunki przetacznika
Z gatunków przetacznika wysokich i średnio wysokich najczęściej sadzony w naszym kraju jest przetacznik długolistny (Veronica longifolia)– dorasta do 100 cm, tworzy wyprostowane łodygi z lancetowatymi ostro -piłkowanymi liśćmi na ich szczycie od czerwca do połowy sierpnia pojawiają się długie ok. 20 cm kłosowate kwiatostany, w zależności od odmiany, białe lub fioletowo-niebieskie. Jeżeli będziemy systematycznie usuwać przekwitnięte kwiatostany, to na jesieni powtórzy kwitnienie.
Innym przedstawicielem tego gatunku jest przetacznik kłosowy (Veronica spicata)– osiąga wysokość do 50 cm. Naturalnie występuje na suchych i słonecznych stanowiskach. Pędy są wyprostowane, liście wąskie i karbowane. Kwitnie później , bo w lipcu i wrześniu. W zależności od odmiany barwa kwiatów może być biała, różowa, czerwono-purpurowa i niebieska. Oprócz zastosowań rabatowych można uprawiać je w pojemnikach. Odmiany:
-Przetacznik kłosowy ‚Nana blauteppich’ kwiatostany lazurowo-niebieskie;
-Przetacznik kłosowy ‚Rose zweg’ kłosy różowo-czerwone. Obydwie odmiany w pełni mrozoodporne niesprawiające kłopotów.
Podgatunkiem przetacznika kłosowego jest przetacznik siny (Veronica spicata incana)– cała roślina pokryta jest srebrzystym kutnerem, łodygi pokładają się na ziemi. Z rozety odziomkowych liści wyrasta pęd (30-40 cm) zakończony kłosem w kolorze niebieskim. Rośnie w formie kobiercowej tworząc zwarte łany.
Druga grupa to gatunki niskie przetacznika, poduchowate przeznaczone na skalniaki. Rośliny te najczęściej rosną dość wolno. Podłoże dla nich powinno być przepuszczalne, a stanowisko w pełnym słońcu. Przedstawicielem tej grupy jest Przetacznik rozesłany (Veronica prostrata)- to niska roślina osiągająca 10- 20 cm. Tworzy darń złożoną ze słabo zakorzeniających się łodyg. Ten przetacznik charakteryzuje się wczesną porą kwitnienia, kwiaty skupione w krótkich gronach, pojawiają się od kwietnia do czerwca. Podobnie jak u powyższych gatunków dostępne są odmiany w kolorach białym, różowym i niebieskim.
