Charakterystyczną cechą pięknotki Bodiniera (Callicarpa bodinierii) – najpopularniejszej, są niespotykanej barwy owoce, obficie zebrane w kuliste grona. Pięknotka naturalnie występuje w Chinach, osiągając 2-3 metry wysokości. W lipcu i sierpniu na pięknotce pojawiają się niepozorne, drobne, bladoróżowe kwiaty (pojawiają się nawet na młodych roślinach). Jednak to nie one są właściwą ozdoba krzewu, lecz powstałe z nich kuliste, intensywnie, wrzosowo-fioletowe, błyszczące owoce. Dojrzewają one od września do listopada, na krzewie utrzymują się do grudnia. Odmiana pięknotki „Profusion” owocuje szczególnie obficie. Owoce są zebrane po 30-40 sztuk. Choć wyglądają apetycznie do jedzenia się nie nadają, nie są zjadane także przez ptaki. Szczególnie ładnie kontrastują z przebarwionymi na żółto liśćmi.
Pięknotka -uprawa i pielęgnacja
Pięknotka Bodiniera wymaga stanowiska ciepłego, słonecznego lub lekko ocienionego, osłoniętego od wiatru. Uprawiając pięknotkę powinniśmy zadbać o to, aby gleba była żyzna, wilgotna, o pH zbliżonym do obojętnego. Roślina nie ma dużych wymagań uprawowych. Powinno się jednak unikać zbyt obfitego nawożenia. Na nadmiernie żyznych glebach pięknotka ładnie się rozrasta, ale słabiej kwitnie i owocuje. Szczególnie obfite owocowanie obserwuje się, gdy krzewy pięknotki sadzone są w grupach, po kilka sztuk, co sprzyja lepszemu zapyleniu kwiatów (zapylenie krzyżowe).
Pięknotka jest wrażliwa na silne mrozy (poniżej -20 stopni) strefa 6B, dlatego należy zabezpieczać ją na zimę – zwłaszcza młode krzewy. Zabieg ten wykonujemy obsypując podstawę krzewu korą sosnową, suchymi liśćmi lub kompostem, a górną część krzewu otulamy agrowłókniną. Podczas tzw. „zimy stulecia”, gdy mróz jest naprawdę duży kalikarpy marzną do granicy śniegu. Ponieważ jednak kwitną i owocują na pędach jednorocznych, nie stanowi to zbyt dużej szkody, wystarczy wiosną obciąć martwe pędy. U młodych krzewów w marcu mocno przycinamy gałęzie, by roślina lepiej się zagęściła. W następnych latach ograniczamy się już tylko do cięcia sanitarnego, polegającego na wiosennym usuwaniu pędów chorych, uszkodzonych i przemarzniętych. Pięknotkę można rozmnażać z nasion, wysianych do gruntu zaraz po zbiorze lub wiosną, po krótkim okresie stratyfikacji. Siewki wolno rosną i wymagają starannego okrycia na zimę. Do rozmnażania można wykorzystać 15-centymetrowe odcinki pędów pobrane wczesnym latem (czerwiec-lipiec), ukorzeniamy je w wilgotnym podłożu, przy dużej wilgotności powietrza.
Gatunki pięknotki
-Pięknotka japońska (Callicarpa japonica) – jeden z gatunków, który dobrze znosi niskie temperatury. Roślina posiada też oryginalną odmianę o białych owocach „Leucocarpa”.
-Pięknotka rozwidlona (Callicarpa dichotoma) – bardzo podobna do pięknotki japońskiej pod względem uprawy i wyglądu, dorasta do dwóch metrów.
-Kalikarpa to ogrodowe brzydkie kaczątko. Latem nie grzeszy urodą, dopiero jesienią przyciąga wzrok.