Niepozorne wiosną i latem, jesienią przykuwają uwagę ferią barw liści i owoców. Trzmielina oskrzydlona (Euonymus alatus) pochodzi z Dalekiego Wschodu, w naszych warunkach rośnie dobrze. Dorasta do wysokości 2- 3 m. W języku angielskim określana jako ‚burning bush’ (gorejący krzew), gdyż jesienią liście trzmielin oskrzydlonych przebarwią się na intensywny czerwony kolor niespotykany u innych roślin. Pędy tego gatunku pokrywają charakterystyczne skrzydełka tzw. listwy korkowe. Pokrój trzmieliny oskrzydlonej jest odwrotnie stożkowaty, z dość szeroko rozłożonymi gałązkami. Drobne żółte lub zielonkawe kwiaty nie mają znaczenia ozdobnego. Owoce trzmieliny oskrzydlonej są czerwone z trzema, czterema klapkami nasiona w pomarańczowych osnówkach.
Uprawa trzmieliny oskrzydlonej
Uprawa trzmieliny oskrzydlonej nie jest skomplikowana. Jest to gatunek bardzo odporny na mróz. Niesprawiający kłopotów w uprawie, rzadko atakują go choroby. Jednym z większych problemów może być mszyca trzmielinowo- burakowa (żeruje ona jednak chętniej na trzmielinie pospolitej i koralowej), powodując deformację młodych pędów i liści. Szkodniki te łatwo zwalczamy preparatami owadobójczymi. Stanowisko dla trzmieliny oskrzydlonej powinno być słoneczne lub lekko ocienione. Do uprawy trzmieliny oskrzydlonej potrzebujemy gleby żyznej, wilgotnej o odczynie kwaśnym lub obojętnym. Posadzona w pełnym słońcu i przepuszczalnej, słabej ziemi trzmielina oskrzydlona wymaga podlewania. Trzmieliny można sadzić pojedynczo lub w większych grupach, także w kompozycjach z innymi krzewami i bylinami. Rośliny te są odporne na zanieczyszczenia powietrza. Wolno rosnące odmiany np. Trzmielina oskrzydlona ‚Rudy Haag’- polecane są do małych ogrodów przydomowych i pojemników.
Odmiany trzmieliny oskrzydlonej
- Trzmielina oskrzydlona (Euonymus alatus) ‚Compactus’- odmiana trzmieliny oskrzydlonej tworząca gęsty, kulisty krzew o maksymalnej wysokości 1 m i śr. 1,5 m .
- Trzmielina oskrzydlona (E. alatus) ‚Fire ball’- ‚ognista kula’ odmiana o bardzo intensywnym , czerwonym zabarwieniu liści, kulisty pokrój, wysokość 1,5 m. Korkowe listwy są węższe i mniej liczne niż u gatunku.
